-
1 Fortunatae insulae
Fortūnatae insulae = Fortunatorum insulae -
2 Fortunatae Insulae
fortūno, āvi, ātum, 1 (archaic form of the perf. subj. fortunassint, Afran. ap. Non. 109, 18), v. a. [fortuna, II. A. 1.], to make prosperous or fortunate, to make happy, to prosper, bless: prosperare, omnibus bonis augere, Non. l. l. (class.; most freq. in the P. a.); constr. usually (alicui) aliquid: St. Di fortunabunt vostra consilia! Ph. Ita volo, Plaut. Trin. 2, 4, 175:A.tibi patrimonium dei fortunent,
Cic. Fam. 2, 2:eumque honorem tibi deos fortunare volo,
id. ib. 15, 7; Liv. 34, 4 fin.:quod faxitis, deos velim fortunare,
id. 6, 41, 12: quamcumque deus tibi fortunaverit horam, whatever happy hour Providence has allotted you, Hor. Ep. 1, 11, 22.— Absol.: deos ego omnes, ut fortunassint, precor, Afran. ap. Non. 1. 1.—Hence, fortūnātus, a, um, P. a., prospered, prosperous, lucky, happy, fortunate (syn.: beatus, felix).In gen.:(β).salvus atque fortunatus semper sies,
Plaut. Aul. 2, 2, 5:et miser sum et fortunatus,
id. Capt. 5, 3, 16:qui me in terra aeque Fortunatus erit, si illa ad me bitet?
id. Curc. 1, 2, 52:quam est hic fortunatus putandus, cui, etc.,
Cic. Rep. 1, 17:nec quicquam insipiente fortunato intolerabilius fieri potest,
id. Lael. 15, 54:laudat senem et fortunatum esse dicit,
id. Tusc. 3, 24, 57:mihi vero Cn. et P. Scipiones comitatu nobilium juvenum fortunati videbantur,
id. de Sen. 9, 29:o hominem fortunatum!
id. Quint. 25, 80:fortunate senex!
Verg. E. 1, 47:fortunatus et ille deos qui novit agrestes,
id. G. 2, 493:c fortunatam rem publicam!
Cic. Cat. 2, 4, 7; cf.: o fortunatam natam me consule Romam, id. poët Fragm. ap. Quint. 9, 4, 41; 11, 1, 24; cf. also Juv. 10, 122:fortunatus illius exitus,
Cic. Brut. 96, 329:vita,
Hor. Ep. 1, 11, 14:ut nobis haec habitatio Bona, fausta, felix fortunataque eveniat,
Plaut. Trin. 1, 2, 3 (v. felix).— Comp.:ecquis me hodie vivit fortunatior?
Ter. Eun. 5, 8, 1:Carneades dicere solitus est, nusquam se fortunatiorem quam Praeneste vidisse Fortunam,
Cic. Div. 2, 41 fin.; Hor. A. P. 295.— Sup.:Archelaüs, qui tum fortunatissimus haberetur,
Cic. Tusc. 5, 12, 34:fortunatissimo proelio decertare,
Vell. 2, 12, 5.—Poet., with gen.:B.fortunatus laborum,
happy in his sufferings, Verg. A. 11, 416:fortunate animi!
Stat. Th. 1, 638. —In partic.1.(Acc. to fortuna, II. B. 2.) In good circumstances, well off, wealthy, rich:2.gratia fortunati et potentis,
Cic. Off. 2, 20, 69:apud Scopam, fortunatum hominem et nobilem,
id. de Or. 2, 86, 352:quid vos hanc miseram ac tenuem sectamini praedam, quibus licet jam esse fortunatissimis?
Caes. B. G. 6, 35, 8.—Fortūnātae Insŭlae, Gr. tôn Makarôn niêsoi, the fabulous isles of the Western Ocean, the abodes of the blessed; acc. to some, the Canary Isles, Plin. 4, 22, 36, § 119; 6, 32, 37, § 202;also called Fortunatorum insulae,
Plaut. Trin. 2, 4, 148;and transf.: amoena virecta fortunatorum nemorum,
Verg. A. 6, 639.— Adv.: fortūnāte, fortunately, prosperously:nunc bene vivo et fortunate atque ut volo,
Plaut. Mil. 3, 1, 112:facile et fortunate evenit,
id. Ep. 2, 2, 61:feliciter, absolute, fortunate vivere,
Cic. Fin. 3, 7, 26:scite aut fortunate gestum,
Liv. 10, 18, 5. -
3 fortuno
fortūno, āvi, ātum, 1 (archaic form of the perf. subj. fortunassint, Afran. ap. Non. 109, 18), v. a. [fortuna, II. A. 1.], to make prosperous or fortunate, to make happy, to prosper, bless: prosperare, omnibus bonis augere, Non. l. l. (class.; most freq. in the P. a.); constr. usually (alicui) aliquid: St. Di fortunabunt vostra consilia! Ph. Ita volo, Plaut. Trin. 2, 4, 175:A.tibi patrimonium dei fortunent,
Cic. Fam. 2, 2:eumque honorem tibi deos fortunare volo,
id. ib. 15, 7; Liv. 34, 4 fin.:quod faxitis, deos velim fortunare,
id. 6, 41, 12: quamcumque deus tibi fortunaverit horam, whatever happy hour Providence has allotted you, Hor. Ep. 1, 11, 22.— Absol.: deos ego omnes, ut fortunassint, precor, Afran. ap. Non. 1. 1.—Hence, fortūnātus, a, um, P. a., prospered, prosperous, lucky, happy, fortunate (syn.: beatus, felix).In gen.:(β).salvus atque fortunatus semper sies,
Plaut. Aul. 2, 2, 5:et miser sum et fortunatus,
id. Capt. 5, 3, 16:qui me in terra aeque Fortunatus erit, si illa ad me bitet?
id. Curc. 1, 2, 52:quam est hic fortunatus putandus, cui, etc.,
Cic. Rep. 1, 17:nec quicquam insipiente fortunato intolerabilius fieri potest,
id. Lael. 15, 54:laudat senem et fortunatum esse dicit,
id. Tusc. 3, 24, 57:mihi vero Cn. et P. Scipiones comitatu nobilium juvenum fortunati videbantur,
id. de Sen. 9, 29:o hominem fortunatum!
id. Quint. 25, 80:fortunate senex!
Verg. E. 1, 47:fortunatus et ille deos qui novit agrestes,
id. G. 2, 493:c fortunatam rem publicam!
Cic. Cat. 2, 4, 7; cf.: o fortunatam natam me consule Romam, id. poët Fragm. ap. Quint. 9, 4, 41; 11, 1, 24; cf. also Juv. 10, 122:fortunatus illius exitus,
Cic. Brut. 96, 329:vita,
Hor. Ep. 1, 11, 14:ut nobis haec habitatio Bona, fausta, felix fortunataque eveniat,
Plaut. Trin. 1, 2, 3 (v. felix).— Comp.:ecquis me hodie vivit fortunatior?
Ter. Eun. 5, 8, 1:Carneades dicere solitus est, nusquam se fortunatiorem quam Praeneste vidisse Fortunam,
Cic. Div. 2, 41 fin.; Hor. A. P. 295.— Sup.:Archelaüs, qui tum fortunatissimus haberetur,
Cic. Tusc. 5, 12, 34:fortunatissimo proelio decertare,
Vell. 2, 12, 5.—Poet., with gen.:B.fortunatus laborum,
happy in his sufferings, Verg. A. 11, 416:fortunate animi!
Stat. Th. 1, 638. —In partic.1.(Acc. to fortuna, II. B. 2.) In good circumstances, well off, wealthy, rich:2.gratia fortunati et potentis,
Cic. Off. 2, 20, 69:apud Scopam, fortunatum hominem et nobilem,
id. de Or. 2, 86, 352:quid vos hanc miseram ac tenuem sectamini praedam, quibus licet jam esse fortunatissimis?
Caes. B. G. 6, 35, 8.—Fortūnātae Insŭlae, Gr. tôn Makarôn niêsoi, the fabulous isles of the Western Ocean, the abodes of the blessed; acc. to some, the Canary Isles, Plin. 4, 22, 36, § 119; 6, 32, 37, § 202;also called Fortunatorum insulae,
Plaut. Trin. 2, 4, 148;and transf.: amoena virecta fortunatorum nemorum,
Verg. A. 6, 639.— Adv.: fortūnāte, fortunately, prosperously:nunc bene vivo et fortunate atque ut volo,
Plaut. Mil. 3, 1, 112:facile et fortunate evenit,
id. Ep. 2, 2, 61:feliciter, absolute, fortunate vivere,
Cic. Fin. 3, 7, 26:scite aut fortunate gestum,
Liv. 10, 18, 5. -
4 Fortunatorum
Острова блаженных (ряд о-вов у сев.-африк. побережья Атлантического океана) Pl, PM etc. -
5 Capraria
Caprāria, ae, f. (capra), I) Insel nahe der Südspitze der Balearis maior, den Schiffen gefährlich, j. Caborra, Plin. 3, 78. Mart. Cap. 6. § 643. – II) eine der fortunatae insulae, Mart. Cap. 6. § 702. – III) kleine Insel im Tyrrhenischen Meere zwischen Populonia und der Nordspitze von Korsika, von wilden Ziegen bewohnt (dah. der Name, bei den Griechen Αἴγιλον), j. Capraja, Plin. 3, 81. Mela 2, 7, 19 (2. § 122). Rut. Nam. 1, 439. Mart. Cap. 6. § 644: Form Caprasia, Varr. r. r. 2, 3, 3. – Dav. Caprāriēnsis, e, kaprariensisch, plumbum, Plin. 34, 164.
-
6 Capraria
Caprāria, ae, f. (capra), I) Insel nahe der Südspitze der Balearis maior, den Schiffen gefährlich, j. Caborra, Plin. 3, 78. Mart. Cap. 6. § 643. – II) eine der fortunatae insulae, Mart. Cap. 6. § 702. – III) kleine Insel im Tyrrhenischen Meere zwischen Populonia und der Nordspitze von Korsika, von wilden Ziegen bewohnt (dah. der Name, bei den Griechen Αἴγιλον), j. Capraja, Plin. 3, 81. Mela 2, 7, 19 (2. § 122). Rut. Nam. 1, 439. Mart. Cap. 6. § 644: Form Caprasia, Varr. r. r. 2, 3, 3. – Dav. Caprāriēnsis, e, kaprariensisch, plumbum, Plin. 34, 164.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Capraria
-
7 Capraria
căprārĭus, a, um, adj. [capra], of or pertaining to the goat:II.pastus,
Sol. 1, § 97:mutilago,
a species of tithymalus, App. Herb. 108.— Subst.: căprārĭus, ii, m., a goatherd, Varr. R. R. 2, 3, 10, Col 3, 10, 17.—Caprāria, ae, fA.An island near the south point of the Balearis Major, now Caborra, Plin. 3, 5, 11, § 78; Mart. Cap. 6, § 643.—B.One of the Fortunatae Insulae, Mart. Cap. 6, § 702.—C.A small island in the Tuscan Sea, near the northern point of Corsica, abounding in wild goats (Gr. Aigilon), now Capraja, Plin. 3, 6, 12, § 81; Mel. 2, 7, 19; Rutil. 1, 439; Mart. Cap. 6, § 644; called also Caprāsia, Varr. R. R. 2, 3, 3.— Hence, Caprārĭensis, e:plumbum,
Plin. 34, 17, 49, § 164. -
8 Caprariensis
căprārĭus, a, um, adj. [capra], of or pertaining to the goat:II.pastus,
Sol. 1, § 97:mutilago,
a species of tithymalus, App. Herb. 108.— Subst.: căprārĭus, ii, m., a goatherd, Varr. R. R. 2, 3, 10, Col 3, 10, 17.—Caprāria, ae, fA.An island near the south point of the Balearis Major, now Caborra, Plin. 3, 5, 11, § 78; Mart. Cap. 6, § 643.—B.One of the Fortunatae Insulae, Mart. Cap. 6, § 702.—C.A small island in the Tuscan Sea, near the northern point of Corsica, abounding in wild goats (Gr. Aigilon), now Capraja, Plin. 3, 6, 12, § 81; Mel. 2, 7, 19; Rutil. 1, 439; Mart. Cap. 6, § 644; called also Caprāsia, Varr. R. R. 2, 3, 3.— Hence, Caprārĭensis, e:plumbum,
Plin. 34, 17, 49, § 164. -
9 caprarius
căprārĭus, a, um, adj. [capra], of or pertaining to the goat:II.pastus,
Sol. 1, § 97:mutilago,
a species of tithymalus, App. Herb. 108.— Subst.: căprārĭus, ii, m., a goatherd, Varr. R. R. 2, 3, 10, Col 3, 10, 17.—Caprāria, ae, fA.An island near the south point of the Balearis Major, now Caborra, Plin. 3, 5, 11, § 78; Mart. Cap. 6, § 643.—B.One of the Fortunatae Insulae, Mart. Cap. 6, § 702.—C.A small island in the Tuscan Sea, near the northern point of Corsica, abounding in wild goats (Gr. Aigilon), now Capraja, Plin. 3, 6, 12, § 81; Mel. 2, 7, 19; Rutil. 1, 439; Mart. Cap. 6, § 644; called also Caprāsia, Varr. R. R. 2, 3, 3.— Hence, Caprārĭensis, e:plumbum,
Plin. 34, 17, 49, § 164. -
10 fortunatus [1]
1. fortūnātus, a, um, PAdi. (v. fortuno), gesegnet, beglückt, glücklich, in glücklicher Lage, I) im allg., v. Pers., homo, Cic.: o fortunate! Komik.: res publica, Cic.: quod bonum atque fortunatum sit, Plaut.: nihil nobis fortunatius, Cic.: fortunatissimus habetur, Cic.: fortunatorum insulae (griech. μακάρων νησοι), die Inseln der Seligen, das Elysium (nach griech. Sage im Ozean am Westrande der Erde), Plaut. trin. 549: dies. insulae Fortunatae, Mela 3, 10, 2 (2. § 102). Plin. 6, 202. Flor. 3, 22, 2. Sulp. Sev. dial. 1, 26, 2. Mart. Cap. 6. § 702: insulae, quas Fortunatas vocant, Oros. 1, 2, 11. p. 11, 10 Z. ebenso fortunata nemora, das Elysium, Verg. Aen. 6, 639. – poet., fortunatus laborum, glücklich in seinen Lebensmühen (= nachdem er die L. glücklich überstanden), Verg. Aen. 11, 416. – subst., fortūnātus, ein Glücklicher, ein Glückskind, Komik., Cic. u.a. (Sing. u. Plur.). – II) insbes., in glücklichen Vermögensumständen befindlich, begütert, wohlhabend, fort. homo et nobilis, Cic.: quibus licet iam esse fortunatissimis, Caes.
-
11 fortunatus
1. fortūnātus, a, um, PAdi. (v. fortuno), gesegnet, beglückt, glücklich, in glücklicher Lage, I) im allg., v. Pers., homo, Cic.: o fortunate! Komik.: res publica, Cic.: quod bonum atque fortunatum sit, Plaut.: nihil nobis fortunatius, Cic.: fortunatissimus habetur, Cic.: fortunatorum insulae (griech. μακάρων νησοι), die Inseln der Seligen, das Elysium (nach griech. Sage im Ozean am Westrande der Erde), Plaut. trin. 549: dies. insulae Fortunatae, Mela 3, 10, 2 (2. § 102). Plin. 6, 202. Flor. 3, 22, 2. Sulp. Sev. dial. 1, 26, 2. Mart. Cap. 6. § 702: insulae, quas Fortunatas vocant, Oros. 1, 2, 11. p. 11, 10 Z. ebenso fortunata nemora, das Elysium, Verg. Aen. 6, 639. – poet., fortunatus laborum, glücklich in seinen Lebensmühen (= nachdem er die L. glücklich überstanden), Verg. Aen. 11, 416. – subst., fortūnātus, ein Glücklicher, ein Glückskind, Komik., Cic. u.a. (Sing. u. Plur.). – II) insbes., in glücklichen Vermögensumständen befindlich, begütert, wohlhabend, fort. homo et nobilis, Cic.: quibus licet iam esse fortunatissimis, Caes.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fortunatus
-
12 canarius
canārius, a, um [ canis ]Canari a insula PM, Sol — Собачий остров ( один из Insulae Fortunatae, впоследствии Canariae insulae Канарские острова) -
13 canarius
canārius, a, um (canis), I) zum Hunde gehörig, Hunde-, sacrificium, Atei. Capito: augurium, wo ein Hund geopfert wurde, Comment. pontif. b. Plin.: herba, eine Grasart, nach Sprengel »fingerförmiger Fench« (Panicum dactylon, L.), Plin. – II) als Adi. propr., Canāria (īnsula), eine von den insulae fortunatae im Atlantischen Meere, wegen der Menge der dort vorhandenen großen Hunde so genannt, Plin. 6, 205. Solin. 56, 17. Mart. Cap. 6. § 702: u. Plur. Canāriae īnsulae, die Kanarischen Inseln übh., Arnob. 6, 5. – subst. Canāriī, ōrum, m., eine (von Hunden sich nährende) mauretanische Völkerschaft, Plin. 5, 15.
-
14 canarius
canārius, a, um (canis), I) zum Hunde gehörig, Hunde-, sacrificium, Atei. Capito: augurium, wo ein Hund geopfert wurde, Comment. pontif. b. Plin.: herba, eine Grasart, nach Sprengel »fingerförmiger Fench« (Panicum dactylon, L.), Plin. – II) als Adi. propr., Canāria (īnsula), eine von den insulae fortunatae im Atlantischen Meere, wegen der Menge der dort vorhandenen großen Hunde so genannt, Plin. 6, 205. Solin. 56, 17. Mart. Cap. 6. § 702: u. Plur. Canāriae īnsulae, die Kanarischen Inseln übh., Arnob. 6, 5. – subst. Canāriī, ōrum, m., eine (von Hunden sich nährende) mauretanische Völkerschaft, Plin. 5, 15.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > canarius
-
15 Canaria insula
cănārĭus, a, um, adj. [canis], of or pertaining to dogs, dog-: augurium, i. e. in which dogs were offered, Auct. ap. Plin. 18, 3, 3, § 14; Fest. s. v. rutilae, p. 285 Müll. (cf. Ov. F. 4, 936; Col. 10, 342 sq.; Paul. ex Fest. s. v. catularia, p. 45 Müll.): herba, a kind of grass; acc. to Sprengel, fingerformed panic:II.Panicum dactylon, Linn.: lappa,
Plin. 24, 19, 116, § 176.—Transf.A.As adj. prop.: Cănārĭa insula, one of the Insulae Fortunatae in the Atlantic Ocean, so called from its large dogs, Plin. 6, 32, 37, § 205; Sol. 56, 17.— Plur.:B.Canariae insulae,
the Canary islands, Arn. 6, 5.— -
16 Canarii
cănārĭus, a, um, adj. [canis], of or pertaining to dogs, dog-: augurium, i. e. in which dogs were offered, Auct. ap. Plin. 18, 3, 3, § 14; Fest. s. v. rutilae, p. 285 Müll. (cf. Ov. F. 4, 936; Col. 10, 342 sq.; Paul. ex Fest. s. v. catularia, p. 45 Müll.): herba, a kind of grass; acc. to Sprengel, fingerformed panic:II.Panicum dactylon, Linn.: lappa,
Plin. 24, 19, 116, § 176.—Transf.A.As adj. prop.: Cănārĭa insula, one of the Insulae Fortunatae in the Atlantic Ocean, so called from its large dogs, Plin. 6, 32, 37, § 205; Sol. 56, 17.— Plur.:B.Canariae insulae,
the Canary islands, Arn. 6, 5.— -
17 canarius
cănārĭus, a, um, adj. [canis], of or pertaining to dogs, dog-: augurium, i. e. in which dogs were offered, Auct. ap. Plin. 18, 3, 3, § 14; Fest. s. v. rutilae, p. 285 Müll. (cf. Ov. F. 4, 936; Col. 10, 342 sq.; Paul. ex Fest. s. v. catularia, p. 45 Müll.): herba, a kind of grass; acc. to Sprengel, fingerformed panic:II.Panicum dactylon, Linn.: lappa,
Plin. 24, 19, 116, § 176.—Transf.A.As adj. prop.: Cănārĭa insula, one of the Insulae Fortunatae in the Atlantic Ocean, so called from its large dogs, Plin. 6, 32, 37, § 205; Sol. 56, 17.— Plur.:B.Canariae insulae,
the Canary islands, Arn. 6, 5.—
См. также в других словарях:
Fortunātae insŭlae — (a. Geogr.), Inselgruppe im Westen Afrikas vor der Mündung des Massa u. Daradus; sie waren reich an Obst u. heißen jetzt Canarias; die 6 größten hießen: Aprositos (j. Lancerota od. Palma), Junonis Insula (j. Fuertaventura), Pluitana od. Pluvialia … Pierer's Universal-Lexikon
Fortunātae Insŭlae — (lat.), alter Name der Kanarischen Inseln (s.d.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Fortunatae insulae — (Острова блаженных) см. Элизий … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
FORTUNATAE — Ins. a fructuum ubertate, vel aeris bonitate dictae contra Mauritaniae finem ad Occid. sitae sunt. Strab. l. 1. p. 3. Plin. l. 4. c. 22. et l. 6. c. 32. Fuêrunt autem sex numero, nunc omnes Canariae dictae. Vide ibi. Has insulas Horat. innuere… … Hofmann J. Lexicon universale
ФОРТУНАТСКИЕ ОСТРОВА — • Fortunātae insŭlae, αί τω̃ν μακάρων νη̃σοι, н. Канарские острова, на западе от Африки, перед устьями рек Massa и Daradas. Во время междоусобной войны между Марием и Суллою Серторий собирался удалиться на эти острова. Plut. Sest. 8.… … Реальный словарь классических древностей
РУССКИЙ УКАЗАТЕЛЬ СТАТЕЙ — Абант Άβας Danaus Абанты Άβαντες Абарис Άβαρις Абдера Abdera Абдулонома Абдул Abdulonymus Абелла Abella Абеллинум Abellinum Абеона Abeona Абидос или Абид… … Реальный словарь классических древностей
Geschichte der Kanarischen Inseln — Lage der Kanarischen Inseln; etwa 1.200 km vom spanischen Festland und zwischen 100 und 500 km westlich von Marokko entfernt Die Geschichte der Kanarischen Inseln umfasst die weniger belegbare vorkoloniale und die weithin bekannte… … Deutsch Wikipedia
Kanarische Inseln — Kanaren * * * Ka|na|ri|sche Ịn|seln <Pl.>: Inselgruppe im Atlantischen Ozean. * * * I Kanarische Inseln Die sieben großen und sechs kleineren Kanarischen Inseln liegen etwa 100 Kilometer vor der Nordwestküste Afrikas. Die milden, ständig … Universal-Lexikon
ПУРПУРОВЫЕ ОСТРОВА — • Purpurarĭae insŭlae, см. Fortunatae insulae, Фортунатские острова … Реальный словарь классических древностей
Isla de San Brandán — Abraham Ortelius, Theatrum Orbis Terrarum, 1570. La isla S. Brandain aparece en la latitud 50º norte, meridiano 360, frente a las costas de Irlanda. La Isla de San Brandán (Sancti Brandani, Brendán, Brandain, Barandán, Balandrán, Borondón, Isla… … Wikipedia Español
Anuario de estudios atlánticos — Saltar a navegación, búsqueda Anuario de estudios atlánticos es una revista cultural de periodicidad anual centrada en el estudio, investigación y difusión de la geografía, prehistoria, historia, economía, antropología y bellas artes de los… … Wikipedia Español